Gdzie diabeł nie może

Choć pewnie z sobą nie rozmawiali
była mu Ewą nie bez przyczyny,
kuszące kształty, wąziutka w tali,
rajskie widoki za pajęczyną.

Gdy z niej od święta ścierali kurze,
jemu na widok dziewczyny z raju
nos jak hosanna wyrastał w górę
figowym listkiem zakryty mało.

Widząc jak proboszcz przy podniesieniu
na boską Ewę ukradkiem zerka,
dwa zero śmiało dla pokuszenia
mogę dopisać, ale co z resztą.

Kobiety w prawo, na lewo chłopstwo
modlą się patrząc w swoje obrazy
jedni chcą raju, drugie by rosło
pewnie do zera już ze sto razy.

Stary kościółek w małej parafii,
strugany świątek i taka jedna
naprzeciw wszystkim poustawiani,
dziewczyna z wosku i chłopak z drewn