Muszę tylko
Muszę tylko
Miotam jasne pioruny,
szeptem podpalam strzechy,
szarpię wichury struny,
tchnieniem posrebrzam Księżyc.
Gestem rozbudzam Słońce,
gaszę skinieniem gwiazdy,
skrzące, ogniem płonące
kreślę na niebie ślady.
Śpiewem źródła spod ziemi
w rzeki przemieniam bystre,
krokiem jak zefir lekkim
mogę pokonać kipiel.
I łzy z oczu pomnika
puszczę, gdy tylko zechcę,
muszę jedynie pisać,
muszę pisać poezję.
Miotam jasne pioruny,
szeptem podpalam strzechy,
szarpię wichury struny,
tchnieniem posrebrzam Księżyc.
Gestem rozbudzam Słońce,
gaszę skinieniem gwiazdy,
skrzące, ogniem płonące
kreślę na niebie ślady.
Śpiewem źródła spod ziemi
w rzeki przemieniam bystre,
krokiem jak zefir lekkim
mogę pokonać kipiel.
I łzy z oczu pomnika
puszczę, gdy tylko zechcę,
muszę jedynie pisać,
muszę pisać poezję.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating