MYŚLĄ ŚCISZONĄ

0.0/5 | 0


MYŚLĄ ŚCISZONĄ


W samotności ciszy czterech kątów
umysły nasze niepokorne myślą ściszoną
rozmilczają gwiazdy noc w noc
nasłuchają szeptów żaru ich trzewi
w języku migowym poematów tajemnych
zza spierzchniętego majestatu kosmosu
niewysłowionych przestrzeni
w impresjach błyszczeń jasnoksiężnych
namaszczanych echem przeraźliwych huków
kruchych bóstw pękających kryształów

Widząc czarno otchłań zaświatów czarną
przestworu niezwykłość jej nadzwyczajną
łakniemy czując dwuoczem łzawym
niemi pragniemy niespokojnie kochając
usprawiedliwiamy żałobę zawczasu
po wypalanym Słońcem Ziemi obliczu
dysonansem dzisiejszej wiedzy
potykając się o drugi plan wczoraj
sięgamy w milczeniu niepewnego jutra
zza rąbka całunu morderczego czasu



⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………………… Toruń 9 lutego '18



 
COMMENTS