Kiedy mnie pyta

Kiedy mnie pyta

Czasem kiedy mnie pyta czy kocham,
w oku mym staje błysk ostrza noża.
I myśl ta uparcie gniecie mi mózg-
byłby nietaktem ten nóż oraz grób?

Wciąż epolety, grzmi dyrdymały,
te banialuki i komunały.
O tym, że ktoś tam, i że coś tam gdzieś,
naonczas ją kropnąć chcę, ot tak - na śmierć.

Terkocze, dziamocze, wrzeszczy i łka,
na każde me słowo ma zawsze dwa.
Megierę z Ksantypą mogłaby zjeść,
lecz póki co żre, rwie i kąsa - mnie.

I gdy o świcie sen z powiek ścieram
wiem, że znów nękać będzie - Gangrena.
Niemniej udręką miłość jest też więc
najmilsza, dalej że - męcz, depcz i dręcz!