Nieboskłon

Nieboskłon skłania do zamyślenia
Wodzisz wzrokiem po dziurawych chmurach bytu
Zastygasz w zdumieniu wobec tresowanej ciszy
Obserwujesz płomienie gorejące blaskiem niemocy
Teraz nie są ani moje, ani twoje
Staną się nasze w kolejnej sekundzie istnienia
Nieboskłon skłania do zamyślenia