Niewidome klucze
Nie umiem pić słodkich drinków
i pamięci ;
siedem grzechów głównych
nie ma mnie o co zapytać .
Nie umiem stać i przyglądać się bezradności
krojonej pościeli ;
jestem zbyt najedzony wspomnieniami
by naprawdę ją zrozumieć .
Tylko ciało sprawdza
czy mam jeszcze stygmaty ;
bawi się ze mną w niewidome klucze .
Oddycham płucami
prawdziwych męczennic
wielkich sypialni ;
wszystkie popsute kiedyś lalki
trzeba zapamiętać
nawet z tej dobrej strony .
i pamięci ;
siedem grzechów głównych
nie ma mnie o co zapytać .
Nie umiem stać i przyglądać się bezradności
krojonej pościeli ;
jestem zbyt najedzony wspomnieniami
by naprawdę ją zrozumieć .
Tylko ciało sprawdza
czy mam jeszcze stygmaty ;
bawi się ze mną w niewidome klucze .
Oddycham płucami
prawdziwych męczennic
wielkich sypialni ;
wszystkie popsute kiedyś lalki
trzeba zapamiętać
nawet z tej dobrej strony .
My rating
My rating
zmieniłbym tylko jedno słowo - w ostatnim wersie: "nawet" na "zawsze". Ale to subiektywne odczucie, które nie ma nic wspólnego z oceną wiersza.My rating