Michelangelo Buonarroti

Wykuwam dziś
strofy w kamieniu
woda liter nie zmyje
jedynie dokona ablucji

ostatni wiersz
spłonął
i obrócił się zawstydzony
w myśli popiół

inny porwany przez wiatr
porzucony w strzępach
nie do odczytania
słowa

jak znaki z jaskini Chauveta
ty wiesz co znaczą
bo uderzam w głaz
wyłącznie dla ciebie

dłutem odbijam nowe strony
aż powstanie cokół
w którym serce będzie biło
ocalałe