musieli iść

Musieli iść

Musieli iść
Przez martwych wspomnień ogrody
Przez zabłocone myślami parki, aleje,
Podążając przez niewidzialne uliczki
Do celu,
Tak jak sam powiadał

Tam znajdziemy szczęście

Odpowiedź zabłądziła,
Wśród natrętnej prawdy
Zgubili się, nie mogąc iść dalej,

Tak pozostają zdradzone wspomnienia,
Bez niechcianej przyszłości,
I zabitej wiary w przeżycie,

Podglądałem ich zaciekawiony
Dławiąc się miłością
Oszukanym słowem,
zazdrosnym spojrzeniem

Z niecierpliwością błąkałem się po nocach
Licząc na pójście w dobrą stronę
Teraz już wiem że zabłądziłem,
I moje serca jest stracone.


@007rok