Prostota

próbuję odnaleźć się w filozoficznym wirze
gierki myślicieli takie zacięte
jeden stawia kontre drugiemu
trzeci skłania do swoich racji
próbuję własnej filozofii
czuję ją po kościach
czuciem zawsze się kształtuję
idę z nurtem Prostoty
wolę wierzyć w prawdziwość oddechu
cuda natury
oczyszczający płacz
patrz! to jest prawdziwy kamień
nie żyjemy w jaskini Platona
sen na jawie mnie nie interesuję
wierzę w rację swego bytu
choć wciąż bawię się w labiryntach
rozgryzam szyfry
poszukuje drugiego dna
to drąże prostotę bytu
Prostota prosta
ironicznie trudna
Prostota wiarą
miłością
prostota Bogiem
Tam szukam, tam znajduję
tam czuję się szczęśliwa