mój mały materializm
matko materii pełna
ty jesteś światem
w tobie kąpię się,i
nasiąkam tobą
pławię się,i
napełniam
w tobie mieszkają
przedmioty krwiste,i
krwi pozbawione
one są tobą,matko
i ja nimi jestem
matko materii pełna
rozpadniemy się
ty jesteś światem
w tobie kąpię się,i
nasiąkam tobą
pławię się,i
napełniam
w tobie mieszkają
przedmioty krwiste,i
krwi pozbawione
one są tobą,matko
i ja nimi jestem
matko materii pełna
rozpadniemy się
My rating
Zdematerializowany wiersz...
cuda Pani czyni ze słowami na poziomie subatomowym. Jak dotąd nie zetknąłem się z "i" w taki sposób rozszczepiającym strofę. Czy drugie "i" w trzeciej strofie nie powinno pojawić się po przecinku w poprzednim wersie? Przeczuwam, że każda jego subpozycja jest istotna.My rating
My rating
Czytałaś to?!
Żałuję, że mnie przy tym nie było.My rating
i jeszcze w dodatku tak pięknie to przeczytałaś!!My rating