Philosophia minima 2

w bezmiarze czasoprzestrzeni
mierzymy wyśnione zamiary
potem na jawie odmierzamy

wciąż liczymy że coś się zmieni
i nigdy niczego jedną miarą
dzień za dniem mija tak szybko

jak wiatrem gnany

sił dodaje nadzieja i wiara
stawiamy nowe kroki do celu
często kręcimy się w kółko

czas zabliźni wszystkie rany
tylko nie zapomnij przyjacielu
nakręcić starego zegara

tego z kukułką