PŁYNĄ WIERSZE…

PŁYNĄ WIERSZE…


Własnym życiem płyną wiersze
w międzygwieździu wybarwiane
pod prąd dryfem w prozy bezkres
laurem lazuru błyszczone we śnie

Kalendarzom marzą… kwietnią, mają
szczerozłocą sekretny puch nocą
słowią liter splotów taniec
tulą, śnią i wieszczą… tobie, mnie

Czarem kwietnym drży w powietrzu
wiersz starym rzeźbiony piórem
kołysany w ciepłym wietrze
snuje strofy, w tęczy wdzięczy

Inny szepce z ptasim chórem
w starych kapciach, w ciepłym swetrze
słowem myśli filozofii
mądrą frazą dźwięczy
niczym niewspółczesny mędrzec


⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Wierzyce 3O grudnia '16