ostatni spacer

ostatni spacer

a więc zapraszasz mnie na spacer
tak bez powodu żeby pobyć
malować obraz sielankowy
ażebym wiedział co znów stracę

łąkami wspomnień ścieżką planów
idziemy blisko skóra skóry
pozornie blisko do natury
potwornie blisko wytykaniu

sobie nawzajem cech bez celu
naszych "a jednak" i "pomimo"
tego co kiedyś nas łączyło
i tych co w poprzek - nazbyt wielu

w tym samym czasie myślisz o nim
tak by porównać kto z nas lepszy
nie dziwi ten twój uśmiech rześki
wszak od nadmiaru nic nie boli

a przecież gardzisz hipokryzją
nie znosisz kłamstwa i obłudy
szczególnie w życiorysie cudzym
gorzej gdy sprzeczne z twoją wizją

spacer do celu który obok
wyrósł na wzgórku wyobraźni
zatem idź sama - ja nieważny
wrócę samotnie w zgodzie z sobą

PW