najprościej jak umiem

to, że słów używam prostych,
a ton wiersza nie jest wzniosły,
nie oznacza, że ma dusza -
prosta, byle czym się wzrusza.

tak łakoma wszystkich dźwięków,
ptasią budzi się piosenką.
jak 'glissando' ranna kawa,
po niej przyjdzie muza żwawa.

'mezzo forte' struny szarpie,
rock gitary duszę kradnie.
przeplatany często bluesem,
kiedy zwolnić znowu muszę.

'pianissimo' i 'legato'.
wschodzi slońce, kocham lato.
kocham wiosnę, więc 'stacatto'.
plotę 'piano' wianek z kwiatów.

drżące liście, delikatnie
muska wiatr - ach, wzrok mój pragnie.
promień słońca twarz ogrzewa,
czasem siądę w cieniu drzewa.
kocham wiatr i z nim w ramionach
biegnę 'presto' do wieczora.

i znów 'piano'. blask księżyca.
moja dusza się wycisza.
'pianissimo' snem się wkrada,
coś cichutko opowiada.
iw