ZAGUBIONY W PIKSELU

ZAGUBIONY W PIKSELU

Martwa zieleń nitów elektro-
pozornych, zagubieni barmani
losu... las cienio-miętowych
pikseli, a tam...ostro-krwiste
marzenia, co kłują spełnienie.

Niebo...malowane kruki, cisza...
Zgubieni w głucho-martwej puszczy,
myślą wolnością, a bluszczem
zamknięci, istnieniem w algorytmie...
cisza...droga w buszu...jedna prosta.

Lecz kod musi się wypełnić, giną
drzewa, brak prądu, musi się
skończyć, martwe kruki, ciemnia nieba,
barmani spici losem. Koniec ścieżki...
marność...ciemność...cisza.