… NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM

… NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM

Zdumiewa mnie świat
już nie po raz pierwszy
lecz żeby aż tak
że aż tak niepiękny
szarobury, ponury
świat w brudzie święconych
spektakli iluzji wspak
miłości osieroconych

Ten zapłakany i obojętny
gdzie ludzie nieludzie
bezskrzydłe, strapione anioły
nieziemskie potwory
wyścigowe szczury
cienie tańczące na szkle
maszkary, demony
miłości osieroconych

I tylko czasem
przypadku zrządzeniem
i niepotrzebnie zda się
sfruwają skądś poeci
błękitem zabełtane istoty
wiedzione marzeniem… w prze'locie
nad kukułczym gniazdem
miłości osieroconych

⊰Ҝற$⊱ ……………………………………………… Bombaj - 17 września '88