Kiedy byłam
śniegiem
dotykałeś mnie
czułam ciepło
nie wiedziałeś
kiedy byłam wodą
piłeś mnie
dałam słodycz
zapomniałeś
kiedy byłam słońcem
tuliłeś się
dotykałam
płakałeś
i rzuciłeś mnie na wiatr
samotną
bezbronną
nie rozumiałeś
a on przytulił
jak brat
i stworzył poezję
z samotnych
pór życia
dotykałeś mnie
czułam ciepło
nie wiedziałeś
kiedy byłam wodą
piłeś mnie
dałam słodycz
zapomniałeś
kiedy byłam słońcem
tuliłeś się
dotykałam
płakałeś
i rzuciłeś mnie na wiatr
samotną
bezbronną
nie rozumiałeś
a on przytulił
jak brat
i stworzył poezję
z samotnych
pór życia
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating