napięta struna

napięta struna
(z dedykacją dla Jakuba Kwaśniewskiego)

usiadł na scenie chwycił instrument
mikrofon przed nim gotów do służby
by nieść w przestrzenie sztuki argument
gdy każdy inny argument próżny
niesie spełnienie

dostroił dźwięki do tonu pieśni
strój na nim prosty w ciemnych tonacjach
za chwilę wybrzmią pieśni konteksty
w nowych emocjach i aranżacjach
kręte jak idiom

napięta struna napięciem twórcy
szarpana nerwem wewnętrznej mocy
będzie się zaraz prężyć i kurczyć
budując podkład dla słów proroczych
i ludzkich starań

da z siebie wszystko co już nie jego
medium istnienia dla wielu istnień
nie wie co umiar właśnie dlatego
będzie się w palcach wić aby błyszczeć
napięta struna

poryw natchnienia uderzy w uszy
tych którzy chłonąc odnajdą siebie
nieledwie dysząc spazmami duszy
szarpnie za struny ostatnim ściegiem
nim pęknie ciszą

PW