Ararat

Nie znam cię
przechodniu 42 ulicy
Wychodzisz do pracy
ja połykam tabletkę dziennika wieczornego
Rozdzielasz nylonowe uśmiechy
ja wkładam głowę w kanał nocy
śni mi się góra Ararat
serce bije mi mocno
koniuszkiem w czwartej przestrzeni międzyżebrowej
przylatuje gołąb i włącza pęcherzyk rzeczywistości
Idę do pracy Nowym Światem
Ty na ulicy Kennedy’ego oglądasz dziennik wieczorny
Nie wiem jak minął twój dzień
wiem tylko że śnimy tę samą Arkę.