Świat się skurczył

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 12


Tak się skurczył świat cały z jakiejś dziwnej przyczyny
(jak mdły sweter z szetlandu często prany we wrzątku
co ubrany tężeje niczym kleks z żelatyny
poszukując wciąż wolnych od zapełnień zakątków)

coś odbiera ochoty i uszczupla powietrze
ja powiewam jak chusta na wietrze

gęsta mgła marznie w krzakach grudzień pachnie sosnami
ja bym chciała tęczowe ważki wplatać we włosy
wodzę palcem po mapie nad ciepłymi wodami
chcę pamiętać ich nazwy pielęgnując odgłosy
tamtych lipców i majów zażółconych od słońca
i manowców w soczystych wądolcach

lecz świat zbladł bez ostrzeżeń nagle skurczył się cały
i oplata mnie ciasno pozbawiając oddechu
i dobija nadzieje które w skrzyniach skarlały
coraz szybciej wiruje w wszechobecnym pośpiechu

choć się bardzo starałam świat i tak na mnie gwiżdże
nie próbuję już głów ścinać Hydrze

RC 10.03.16



RC 10.03.16

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
12.07.2016,  ParaNormal

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
12.03.2016,  frymusna

My rating

My rating:  

@ Yvonne Maria Nowa

Pięknie dziękuję Iwonko :) Pozdrowionka :)))
11.03.2016,  Renata Cygan

My rating

My rating:  
11.03.2016,  A.L.

My rating

My rating:  
11.03.2016,  Anida Guzdek

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

...manowce w soczystych wądolcach :))) Świetny jak zawsze u Ciebie :)
My rating:  

My rating

My rating: