WIERSZ POZORNIE O NICZYM

WIERSZ POZORNIE O NICZYM
ALBO
MORFEUSZ I FANTASOS SYNOWIE HYPNOSA


Pozornie proste śnię sny
Z orbit rozwianych gwiazdozbiorów
Odziane peleryną mocy nocy
Po których jakże ciężko się obudzić
A jeszcze trudniej je opowiedzieć
Zaschłym językiem, gdy słowa milkną
Zgasłymi oczyma ujrzeć
W zakamarkach serca wspomnień

Chyba, że w skrzywdzonej nimi poezji
Zniewolonej beztroską o świcie
Gdy wstydliwość się rozściemnia
W zwyczajnym słowie najprostszych wierszy
Gdzie ból, smutek i cierpienie
Bez znieczulenia topi tajemnice
Nieskończonej nadziei pisane
Nie doprowadzą do zapaści świata

A czegóż byś jeszcze nie napisał
I tak jak straceniec pod ścianą płaczu
Po trzeciej stronie czasu
Wiosną w delikatnych pąkach jaśminu
Oprawionych w czarne ornamenty
Nieuleczalnie osobliwy legniesz
Zapomnisz co było wczoraj
A jutro zapomni ciebie


⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń - 7 marca '16