Istota
Jeszcze kilka chwil
w podobnych barwach
nim cień mój, stąd zniknie,
nim niewyraźne ruchy dłoni
zostawią smugi w pamięci.
Zostaje, tak, nie zapisana jeszcze całkiem
kwestia nieporozumień w tonacji,
na pozostawionych śladach
na niezgrabnym płótnie
istota.
W tym odcieniu gdzieś się błądzi
gubi się, na nieroztropnych łąkach
na skrajach lasów, coś
co nigdy nie wraca.
Coś w oczach.
w podobnych barwach
nim cień mój, stąd zniknie,
nim niewyraźne ruchy dłoni
zostawią smugi w pamięci.
Zostaje, tak, nie zapisana jeszcze całkiem
kwestia nieporozumień w tonacji,
na pozostawionych śladach
na niezgrabnym płótnie
istota.
W tym odcieniu gdzieś się błądzi
gubi się, na nieroztropnych łąkach
na skrajach lasów, coś
co nigdy nie wraca.
Coś w oczach.
My rating
My rating
My rating
@ pola
Nawet dziękuje ;) po przeczytaniu wiersza tego pod spodem mój potencjał Uli, pomyślałem sobie że tam brakuje na końcu w twoich oczach;) i postanowiłem napisać wiersz ;) pozdrawiamMy rating
My rating
...
Ostatni wers przesądził.Moja ocena
Spowolnił moje myśli.I dobrze.
My rating
@ wroc
dziękuje...
dotykasz istotyMy rating