kocham muzykę,

więc nie żegnam się na profilu Fb fotką, których pełno dzisiaj wszędzie.

od jakiegoś czasu, przerastają mnie smutne i tak niespodziewane wiadomości z nazwiskami muzyków, którzy nas opuszczają. muzyków, którzy kradli nasze serca, lub którym, z uwielbieniem sami je darowaliśmy, stając się nierozerwalną jednością z nimi i ich muzyką.

jej dźwięki dzisiaj, chyba każdego potrafią w sekundzie przenieść w inne czasy, znajome miejsca, twarze, gesty, zapachy, co świadczy o mocy, jaką posiada. jaką nam też dawała (gdyż dorastaliśmy z nią właśnie), i daje nadal.

większość moich wspomnień, bez niej, byłaby tylko ciszą z obrazkami. to ona właśnie powoduje, że ci, którzy już zasnęli snem wiecznym, w nich ożywają, a ci, którzy gdzieś daleko, nagle w zasięgu ręki. mam zawsze odczucie, że to siła w mojej świadomości, jakiej dostarcza fakt, że ci muzycy ciągle jeszcze żyją, są wśród nas. że dzięki temu, tchną życie również w te wspomnienia, lub je przy życiu podtrzymują.

dlatego chyba, wraz z odejściem każdego z muzyków, wśród wspomnień robi się coraz smutniej, coraz więcej zastygłych twarzy. coś we mnie umiera wraz z nimi. i zawsze wtedy liczę na tych, którzy jeszcze pozostali. którzy teraz muszą mieć siłę, by ich budzić. jest ich coraz mniej, ale moim pocieszeniem - jeszcze dużo na tyle, że żdążę odejść przed nimi.

cóż możemy (ci, niepotrafiący żyć bez muzyki) im wszystkim za to dać? myślę, że patrząc na poniższy clip, może jedynie ze świadomością spełnienia, jest i będzie im lżej nas opuszczać?

dedykuję go tym wszystkim, którzy już odeszli, tym wszystkim, którzy jeszcze z nami. i nie jest ważne, kto i dla kogo w nim gra. jeszcze nikt na świecie, tak jak właśnie dawni, najwspanialsi muzycy, nie potrafił z nas wykrzesać takiego oddania i takiego szacunku, pomimo naszych różnych, muzycznych upodobań. serce dla nich!

to nagranie, już swoim wizualnym przekazem otwiera wszystkie serca. ujęcia, w minutach 5.33, 5.43 i 6.13 - krzyczą do bólu.

https://www.youtube.com/watch?v=mf2O3OAQjng