Przemierzając dzikie ogrody

chcę zakończyć podróż w miasteczku bez nazwy
przywiedziona siłą nieuchwytnych znaków
powietrze gęstnieje patrzę jak przez plastik
niepokoją skrzydła wystraszonych ptaków

słońce z lekka prószy przywołując wiosnę
bilboardy nad głową nie przestają nęcić
krzykliwe kolory same będą mrocznieć
z nami czy też bez nas świat się równo kręci

zaplątana w sobie przekopuję dale
brnę w dzikie ogrody w pędzie do pieniędzy
lecz resztką sił wątłych wciąż walczę by znaleźć
w jednym oku słońce
w drugim oku księżyc

RC 5.01.15