Dwa smutki

dwa smutki
obojętnością malują
sny i marzenia

bezlitosny czas
powoli miłość zabiera

nie pozwól by zamarzła
stała się soplem

by łzy mnożyła
i zatarła
ślady naszych wspomnień

rozniećmy ogień
z ostatniej żarzącej się iskry