(IPOGS, Walls) Stoisz milczący, ze wzrokiem
Stoisz milczący, ze wzrokiem
utkwionym w czerń ziemi.
Płonący wosk wyciska łzy,
tworząc zasłonę niemocy. Tu
kończą się troski i chciwość.
utkwionym w czerń ziemi.
Płonący wosk wyciska łzy,
tworząc zasłonę niemocy. Tu
kończą się troski i chciwość.
My rating
My rating
@ iwona stokrocka
Tak, "chciwość"na końcu była jak najbardziej zamierzona... Niektórym taki kopniak jest jak najbardziej potrzebny (chciwych na tej ziemi aż nadto).Wybacz, że Ciebie wytrącił z atmosfery.
pzdr.
wiadomo, że
'tu kończą się troski i chciwość'.ale między troskami i chciwością jest duża rozbieżność. ta 'chciwość' na końcu jest takim kopniakiem i wytrąca mnie z atmosfery wiersza.
czy taki był właśnie zamiar autorki?
osobiście, wolałabym pozostać w jego atmosferze.
pozdr.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
blask świecy ulotnykamienny
z bukietem chryzantem
stoisz
My rating