poeta z Bożej niełaski

poeta z Bożej niełaski

pseudo poeta z Bożej niełaski
co nie napisze zrozumieć trudno
próbuje kreślić diagnozę złudną
bez konieczności i nie dla kaski

cóż żeś napisał pseudo poeto
w niełasce łasząc się do swej muzy
nic cię nie uczą nabite guzy
że cięgle klecisz ten ptasi klekot

o czym tym razem pióro twe kapie
kleksami potu nabite cienko
i czemu gasisz złudzeń kropelką
tę słabą iskrę co w czoło drapie

łasy na kaskę cierpisz w niełasce
bo co napiszesz to kurz zarasta
na wąskiej drodze ze wsi do miasta
wypluty w torsjach kulawy tancerz

namyśl się dobrze lepiej zastanów
zanim zostawisz ślady na szybie
czy to nie aby paniczny wybieg
ta cała próba dojścia do łamów

i nim zapały w sobie rozbudzisz
że niby jednak jesteś poetą
bacz byś przypadkiem nie spadł na beton
z Bożej niełaski na łaskę ludzi

PW