Pułapka
Ewie Sonnenberg
Trudno oddychać -
przepełnienie.
Chwilowe miejsce postoju : usta -
sposób, by zaprząc je w pułapkę getta,
uwięzić przestrzeń chorą na obustronne zapalenie tlenu;
język zatacza coraz szersze uwolnienie.
Zapomnieć –
oddychać - -
do niezbędnego minimum ściągać pamięć,
srać na całą resztę, która pozbawia grzebień złudzeń.
Zapomnieć światło -
kąsa skrawki siwizny.
Zapomnieć powietrze -
oddycham,
oddycham,
nie potrafię się wdzięczyć
do snów o potędze.
Zapomnieć wszystko we mnie -
po smudze oddechu odejść w waszą niepamięć.
Tlen :
Napowietrzny uskok ostrza gilotyny.
Trudno oddychać -
przepełnienie.
Chwilowe miejsce postoju : usta -
sposób, by zaprząc je w pułapkę getta,
uwięzić przestrzeń chorą na obustronne zapalenie tlenu;
język zatacza coraz szersze uwolnienie.
Zapomnieć –
oddychać - -
do niezbędnego minimum ściągać pamięć,
srać na całą resztę, która pozbawia grzebień złudzeń.
Zapomnieć światło -
kąsa skrawki siwizny.
Zapomnieć powietrze -
oddycham,
oddycham,
nie potrafię się wdzięczyć
do snów o potędze.
Zapomnieć wszystko we mnie -
po smudze oddechu odejść w waszą niepamięć.
Tlen :
Napowietrzny uskok ostrza gilotyny.
COMMENTS
ADD COMMENT