rozmowa z deszczem

niczym zagubiony na pustyni
Ziemia tego lata oczekuje cię

kap padaj ulewaj

zwilż spragnione usta

zmyj pot ludzkiego trudu
nie pozwól zmarnieć plonom
słońcu wypalić ziemi
strumieniom wyschnąć

dozuj mądrze

bez ciebie wszystko marnieje
a tylko róży jerychońskiej dano dar przetrwania