Εδώ

author:  Natassa Koumpouni
5.0/5 | 1


Για πάντα αν ήταν... θα ήταν αλλιώς
όμως, τώρα είμαστε... θνητοί, δειλοί, αδύναμοι και κάποιες φορές ατρόμητοι
περιφέρουμε το κουφάρι μας, εδώ, με μάσκες ντύνουμε τη μορφή μας κι
αθόρυβα, συνουσιαζόμαστε με τον χρόνο που βάφει τις φλέβες μας
χωρίς ποτέ να μάς κοιτά στα μάτια. Όταν φτάσεις στη σιωπή
όταν φτάσεις στην απόλυτη σιωπή, ίσως να καταλάβεις.
Γέμισε ο κόσμος απο ιδέες κι άδειασε από ανθρώπους.
Ξύλινες εικόνες, γεωμετρικές συναντήσεις. Προορισμός ή αντανάκλαση ψευδαίσθησης;
Με έναν καφέ στο χέρι η μέρα κύλησε ανάμεσα από τα δάχτυλα μα δεν με πήρε ο ύπνος.
Ψυχανεμίζομαι χαρταετούς μες στο μικρό κλουβί μου... εδώ, ήταν πάντα αλλιώς... τα σύννεφα, τα σοκάκια, οι σκιες κάτω από τα υπόστεγα... εδώ... κλέβω λέξεις και φυτεύω φράσεις.
Το ξέρω... το ξέρεις... το φεγγάρι δεν χωρά στις τσέπες. Πάνω στα τζην μας τα αστέρια χλώμιασαν.
Εδώ, ο χρόνος μετρά τις απουσίες μας, καθώς εμείς σε ένα βαρέλι με κρασί πνίγουμε τις άδειες ώρες μας. Ποιος μπορεί να υπάρξει εάν δεν έχει βρει μια στιγμή μέσα σε κάποιον άλλον;
Βύθισα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι, εδώ, στον μικρόκοσμο μου, μια βέργα αλήθειας παλεύει με το σκοτάδι...



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
14.08.2015,  andreaswine