KOŁYSANKA

przytul senną główkę do piersi matczynej
daj mi swoje dłonie, mały rycerzyku
pocwałujesz z mieczem na karym koniku
odbudujesz zamki, nadasz grodom imię


ramionami łódka Vikingów wypłynie
- żegluj mój odkrywco! - do losu przystani
zbroją wojownika, na morzu latarnią
będą z Tobą zawsze, we mgłach nie zaginiesz


abyś nigdy nie pił z kielicha goryczy
serca pioseneczki w rytm Twojego wprzęgnę
rozpoznasz je kiedyś, zanucisz na wietrze
teraz pij ustami ze świata słodyczy


zwiewne tęcze rzęsą pod powieką zamknij
- sen układa klocki w Herkulesa siłę
Anioł srebrnym piórem kolory zeszyje
w jutrzejsze zabawy, w przyszłe piękne barwy


W Tobie nie ma grzechu...
nie zobaczę winy.
choćby ziemski padół
potępił Twe czyny