***

szukam wciąż rzeczywistości
w istnieniu słowa
spotykam się z przeciwieństwem
atramentem nie napełnię pióra
słowo bez człowieka samo żyć nie może


bo to tak samo jak drzewo i woda
nikt tego zmienić nie może
listu napisanego na szybie
nikt nie zerwie

bliskość stała się obca wspomnieniom
ucieczką w skromną ciszę nocy
ciężko z powrotami
o północy tylko sen i tęsknota