W TWOIM OGRODZIE

W TWOIM OGRODZIE


Odjechał niespiesznie w przedsen Wielki Wóz
Z kolekcją skarg i… szeptów klejnotów
Wyrzeźbił zda mi się poezję z nierozkwitłych róż
W ogrodzie… gdzie nie umierają wiersze u płotu

Gdzie drga bałamutnie powietrze w stokrotkach
Nieśmiało głaszcze słodkowonne peonie
Zaplata się wianek w wiersza zielnych zwrotkach
Lilie białoskrzydle lewitują w wazonie

Tu nenufar się przegląda w lustrze tafli wody
W spolegliwych płatkach świtezianki tańczą
Zachwyca alchemia stubarwnej przyrody
Dusze wolnych ptaków… durzą kwiaty mdląco

W nim skrywasz westchnienia między konwaliami
By kusiły nocą nutą odurzenia
Zapisujesz me imię na liściu słów pocałunkami
Wśród kwiecia jaśminu szukając natchnienia

Nie budzisz mnie ze snu… bo jakoby weń unoszę
Jak pasikonik na czterolistnej koniczynie
Świat ziszczeń, którego coraz mniej bez ciebie
Niczym wiatru cień, dzień w dzień… noc w noc gonię
Lecz któż go dogoni nim minie ?


Toruń …………………………………………………………… 21 kwietnia 'O5