oczekiwania

oczekiwania

nie dajemy sobie szczęścia
choć umiemy lecz nie sobie
szczęściem wyjście blisko wejścia
myśl o zejściu krąży w głowie
zgubiliśmy kiedyś siebie
chwila moment nieuchwytny
plan co dzisiaj los go grzebie
był dojrzały i ambitny

lecz nie mamy w sobie ciepła
przestraszeni sobą szczerze
wątła nitka gdzieś uciekła
babia jesień na papierze
powiązana drutem wspomnień
z zapyziałej zaprzeszłości
bardziej krętą drogą do mnie
kluczysz gryząc wargi w złości

oczekiwania
ciągle i znowu tak niespełnione
z potrzeby trwania
niejasne ścieżki w niepewną stronę
zamiast radości
nie czarujące rozczarowania
w stronę wolności
idziemy wolno aby nie kłamać

szkła różowe zmyła ciemność
śląc niemocy jasne gromy
genetyczna samodzielność
podzielona na atomy
niezawisła wisi pustka
nad głowami w wieńcu z ciszy
pocałunkiem w zimne usta
nikt jej dzisiaj nie zakrzyczy

zniknął pomysł na pojutrze
aktualny na przedwczoraj
los pazurki znów nam utrze
trąc od rana do wieczora
przyjdzie przywdziać uśmiech wdzięku
taki schemat taka rola
oczekując nie bez lęku
że się znowu wstanie z kolan

oczekiwania...