Pokuszona życiem

Ścianki przegródki
pudełka puzderka
układasz precyzyjnie
nic ci nie znika

to było tu i z tym
tamto z tamtym
tego niby nie pamiętasz

Mury wieże
pokoje na poddaszu
wyżej i bliżej do
nie umyka ci nic

niby nie czujesz nic
tylko serce cię tak
ściska dziwnie skaleczone