...

Wchodzę na tę górę wysoką, olimpijską
Tam na szczycie niebo tajemnicze.
Wabią mnie cuda, nieskończone życie
Bez czekanu i raków boso idę.

Mijam drogi szerokie, szlaki znakowane
Szukając tej ścieżki właściwej
Deszcz lśniących myśli, okruchy niebieskie
Spadają rzadko pośród nocy ciemnej.