Pokraka

Pokraka

Jestem tylko podmuchem przeszłości
Małą cząstka piasku w piaskownicy
Znam smak goryczy i smak miłości
Lubię spodnie ale lubię chadzać w spódnicy

Przyjmuje z pokorą kolejne przygody
Śmieje się z kolejnego guza i siniaka
Wszak nie można mięć do starości urody
Czasem trzeba pokochać ksywę „pokraka”

Dzisiaj wiem że nie ważne planowanie
Nie ważny skrawek ziemi pod niebem
Wszak to wszytko i tak zostanie
Człowiek pójdzie w przestworza za chlebem./alboż/