ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Μέσα στη θαλασσα, στ' ωραίο κύμα
μόνη περπάταγες μ' αργό το βήμα.
Και στο ωραιότατο εκείνο ακρογιάλι
που η φύση του' δινε παλλά τα κάλη.
Πεύκα θεόρατα όλο τριγύρω
ρετσινάτο άρωμα κι όλα με μπρίο
καμωμένα φάνταζαν μια ζωγραφιά
που η φύση υπόγραφε με πινελιά.
Χιλιάδες πουλιά γλυκά τραγουδούν
απ' τα πευκόφυτα δάση σ' εσένα μιλούν.
"Ζήσε" σου λένε με μια φωνή
"ζήσε", ακούς από κάθε κλωνί.
"Ζήσε το τώρα, ξέχνα το χθες
άκου και μας λιγάκι αν θες
στ' ωραίο νησί μας δε θα ξανάβρεις
της νιότης τη φλόγα άσε ν' ανάβει
ο χρόνος κυλά, κυλά και φεύγει
της ζωής σου το νήμα όλο μαζεύει
γι' αυτό τη φύση, τα νιάτα θωρρείς
γλέντα το τώρα όπως το βρεις".

Γιάννης Πετσαλάκης