Jak zginęły syreny

Syreni śpiew uwiódł mnie
dotąd trzymałem się z daleka
kusisz to prawdziwa męka
wyrywam się z każdą ćwierćnutą

Przywiązałem się do ziemi mocno tak
Płuca wdychają Twoją woń
Serce bije w rytmie Twych melodii
Stoję na granicy niewytrzymałości

A ty nadal śpiewasz, oślepiasz łuskami
Twój głos tak zdradliwy od tysiąca
lat mami majtków, na czerwieni
mórz


Sama się prosiłaś, zrzucam powłokę
niby ludzką, niby ssaka drapieżnika
Zgłaszam się na ochotnika !
Zostałem wilkiem morskim.


Strzeż się.