Bez znaczenia

Dziewczyna naostrzonym profilem warg
zatrzymuje upławy spełnienia
już umie „cierpliwość”
i pieniące się wabiki na płeć

Dziewczyna równo pożera ciemność
( jest trzecia noc na emigrację wewnętrzną )
schodzi aż do pestki
nieodżałowanego współistnienia płci
w dudniącą od mrozu zimę
przepełniona skorupami nie ze swego pancerza
i niczego co by miało większe znaczenie
poza łatwymi do upuszczenia a twardymi twarzami

Dziewczyna wraca na brzeg
nie z racji zwycięstwa swojej płci
przechowuje w sobie morze
z każdym krokiem porusza więcej
bo jej się już nie wydaje
i za chwilę coś z siebie wywlecze

Dziewczyna to tu to tam
obojętna od słusznych racji
i cięższa o całe morze
które układa twardo na jeszcze płaskim
co chwila
zachowując równowagę



Chłopak
jego trzy kwadranse
i czyjeś już

Chwilę potem
jedno o drugim


dwoje o trzecim



niekoniecznie zębami