o wróbelku jeszcze

o wróbelku jeszcze

wróbelek jest mała ptaszyna
jak pisał poeta uznany
kochanie wróbelka ma klimat
bo lubi być bardzo kochany

nie często zagląda pod chmury
bo woli bezpiecznie po drzewach
poskakać nieśmiały z natury
i czasem milutko zaśpiewać

stonogi już dawno pochłonął
na dwieście by też miał ochotę
lecz w szarych swych piórkach utonął
i wszystko odkłada na potem

lecz sprytem potrafi swym uwieść
w odwrotnej proporcji do ciała
bo sporo wróbelek rozumie
choć główka wróbelka jest mała

na szaro już zrobił gawrona
sikorkę zapędził w róg kozi
ze śmiechu sam lis prawie skonał
gdy dziobkiem mu kawał wyłożył

z jaskółką ma dobre układy
na gila w potrzebie chce liczyć
z bocianem też lata na zwiady
przyznając że spory to wyczyn

lecz wróbel choć mała ptaszyna
i chociaż za wiele nie może
to kiedy już w sobie się spina
wzlatuje wysoko jak orzeł

www.piosenkidowynajecia.manifo.com