*** (można rzec...)

można rzec
normalnie egzystował
rysował
zmęczoną jej twarz

kwintesencja
niedzielnego wieczoru
niesmak

ołówek
wyimaginowane szczegóły
serce
(na) pożegnanie

- scałuj ból istnienia
przeszyj dreszczem
kochaj wieszczem
i coś jeszcze

oddechem na szkle
pogłaskaj


(można czytać "od tyłu", może nie po Bożemu)