JAKIEŻ TO PRZESŁANIE MUZO ?

JAKIEŻ TO PRZESŁANIE MUZO ?


Co jest za zaułkiem miriad galaktyk ?
Co skrywa się za magiczną ekliptyki muzyką ?
Za zmrożonym nieprzypadkowo wszechczasem ?
Najwyższego magika matematyką ?
Całun czerni z ziarna trzewi nieprawd bałamutnych ?
I monotonnej beznadziei eonów nicości
Kosmicznych kipieli szadź niepojęta ?
Kogóż to złośliwa, li bezgrzeszna makabreska ?
W hołdzie niełaskawego losu lutnia dantejska


Co się kończy w konwulsjach i co się zaczyna ?
Nowe rodzą się światy z retrospekcji umarłych ?
W jednej krótkiej chwili zamyka się sens istnienia
Trwonionych świateł przydrożnych gwiazd
W martwym czasie wilgotnych słów pożegnań
Na które spogląda on… matuzalem Księżyc
Bezskrzydły beznamiętnie spektakl celebrując
Jakież to przesłanie muzo… dla kogo, dla czego ?
Gdy smutna opada na afisz powieka ?


Kiedy męskie oczy łzy ronią na tle nieba niemego
Na niewiadomą, krótkowzroczną przyszłość
Alei marzeń za horyzontem zdarzeń
To nie poezja całkiem czarnych dziur
Na podobieństwo nieśmiałych muz
Bolesny dwugłos boskiej komedii nędznika
Smutku i marzeń we krwi zastygłej w bezruchu marionetki
Czy wokaliza małego nie na kolanach…
U zarania, za życia martwego człowieka ?


Samotnia ……………………………………………………… 24 grudnia '14