Rozszerzenie jaźni

Rozszerzenie jaźni



Zwyczajna opatrzność
(tyle, że z jednym szklanym okiem)
niepodzielnie,
nieubłaganie
wysysa z nas wyrzeczenia.

Ociera się i o mnie
swoja słodkawa wolą eksperymentu,
w szklanym oku definiuje jednoznacznie
teorię barw.

Całkowita hegemonia rozszerza się,
rozszerza,
rozszerza na akcenty w pejzażu
oraz na geometrię, którą przeniknęła
do kości,
do obłędu.
Postradała zmysły, otumaniona
ogromną przestrzenią.

Zapisuje w myślach kryteria,
z których (nie za bardzo) zdaje sobie sprawę.

Niezłomna gnoza, której już nie można
wyrządzić nic złego niejednokrotnie sprawdza
udowodnione zdrady
(akurat w jej konkretnym przypadku).

Gnoza,
postawiona przed kolejnym znakiem zapytania,
rozszerza się,
rozszerza,



rośnie.