Czekolada nie zawsze jest słodka

Przyglądam się uważniej liściom herbaty
i kryształkom cukru. Czekam na wiatr o zapachu
dotąd niespotykanym w żadnej skali.

Konstrukcja szkieletu sprawia, że jestem blisko.
Powtarzane przedmowy przytwierdzają do ziemi
Kolejne przerwane nici zamyślają. Jak być.

Bieg na czerwonym i nie na pasach.
Mówisz, że nie jestem w stanie wyprzedzić
rzeczy, które mam przypisane.

Monotonia usypia czujność. By nie dać się zaskoczyć
zbyt ugrzecznionym snom czytam Mankela.
Dotykam ściany pełnej krwawej wrażliwości.
Podobno nowa odmiana w liryce.

Swoją topię w w podwójnej sypanej kawie
i gorzkim smaku czekolady.