Kobiecie, która jest

W ostatnim podrygu roku
nosisz jeszcze jego imię w samym środku
macicy

lecz kim jesteś bez szczypty nasienia
aby wciąż udowadniać
że istnienie swobodnie dotrze do zenitu
a jego cień nakarmiony wprost z piersi
nawet prawdą nadanego mu imienia

ty także starzejesz się niczym paradoks
wszystkich porannych i wieczornych ablucji

w ostatnim podrygu nie będzie wspólnego cudu
bo nim nie chcesz się podzielić
(może tylko ustawicznym brakiem pieniądza)

Ja
martwa ryba
pływam już w twych trzewiach

byle nie wpłynąć w życie
byle nie pod prąd w tobie
więc odczep się na słowo

Nie zamierzam więcej cię męczyć
dbałością o cykle
które można wyliczyć patrząc
po prostu na cyferblat zegarka



Wtłaczam cię między nasienie
a odmęt

kochając naprawdę