(IPOGS, Walls) ona aseksualnie - to punkt

@ Józefa Ślusarczyk-Latos

niestety świat wyobraźni matematycznej jest często rozłączny z innymi światami, czy lepszy? czy gorszy? Inny, często niedostępny. Punkt jest fantastycznym pojęciem geometrycznym i niekoniecznie szkolnym. Nad jego przekazem pracowali najtężsi filozofowie. Ja nie jestem profesjonalistką w dziedzinie poezji więc z uwagą śledzę pani uwagi. Może pani jest zarazem profesjonalistką w zakresie matematyki. Z chęcią posłucham zwłaszcza, że jest pani uznaną poetką.

@ Barbara Kozubek-Marczyk

rzeczywiście, to bardzo naukowy punkt widzenia, szkolny i złożony; jednak scenariusza, ani poezji tu nie widzę, a przecież poezja nie może być zwykłym dialogiem, czy przypominać felietonu.
Ponadto mam nieodparte wrażenie, iż percepcja w przypadku tego tekstu zawiodła, ponieważ została niejako z góry ograniczona przez subiektywne założenia, co jakoś od razu ( rzuca się w oczy), czyli zwraca uwagę.
A szkoda, bo nie omieszkam tu wspomnieć, że jakaś próba percepcji tu była (gdyby, itd..) Jednak zabrakło tutaj wyraźnie konstrukcji słów, odniesień i metafory na poziomie profesjonalnym, a przede wszystkim neutralnego podjęcia tematu poetyckiego.
Brakuje formy, rytmu i logicznego ciągu poetyckiego.

Życzę dalszych, dobrych i neutralnych wierszy, bo wiem, że Panią stać/
oraz spokojnego nastroju Wszystkich Świętych;

serdecznie pozdrawiam ))

My rating

@ Józefa Ślusarczyk-Latos

mam ochotę podjąć dyskusję, to nie jest pięciolinia łatwa w odbiorze. Punkt pierwszy: jest scenariusz dialogu, punkt drugi odwołuje się do filozoficznego podejścia osób o różnej percepcji świata, zaprzęga pojęcia pierwotne z geometrii do wyartykułowania tegoż i uruchamia wyobraźnię abstrakcyjną. Sens widziałam - tańczy się przecież w koło i to odrywa nas od drętwej naukowości, przypominam, że dawniej do gry w klasy czy w zośkę rysowało się koło sznurkiem i kredą zaczepionym w zaznaczonym punkcie - dziękuję za komentarz, pozwolił mi na refleksję o przepaści międzypokoleniowej

Moja ocena

to raczej opis, zwykły zapis bez konstrukcji, przekazu i ciągu poetyckiego; kończy się w dodatku bez rytmu i sensu,

ale może być 3

Moja ocena

I nie wiem co tutaj lepsze, scena czy matematyka.

My rating