Nie pytaj o swój strach

Nie pytaj o swój strach



Nie pytaj
bo może właśnie tak trzeba

Istnieje cienka granica
która dzieli cię od wiedzy
że szkoda na nią czasu

Odkąd widzą kim jesteś
szkoda przetrwać
wlepiając pragnienia w ręce
widzieć
jak po nich pełza
czas po niewczasie

Nie pytaj
nie masz nic oprócz wiernego strachu
butnych czarów i zabobonów

A mówili
że będzie inaczej
że nie będą wracać
tłumaczyć ciebie z niczego
bo na teren twojej nieświadomości
nadal tłumnie schodzą się Harpie
Strzygi i Upiory


Nie zadają zbędnych pytań