Kruki

Kruki

Nostalgia nadchodzącej jesieni
Niejedno życie zmieni
Jednych ubierze w żółć i purpurę
U innych zrobi w mózgu cieni dziurę

Waleczni ludzie do walki staną
Lękliwi usiądą w kącie
I będą liczyć pająki na ścianie.
I wnikać w sieci pajęczej twórczości.

Ja poszukam uśmiechu
W zeschłych liściach a szarość
Malować będę w nieskazitelną
Zieleń wyciszonej duszy

Czasem warto zamknąć drzwi
Przed wiosną i poczekać na jesień
Tam inne myśli inna selekcja
Zdarzeń napotykanych na ścieżkach

Wystarczy tylko zerknąć w niebo
Na kraczące kruki- one wiedzą jak latać jesienią./alboż/