jesienne ćwierkanie

jesienne ćwierkanie

kiedy powietrze pachnie jesienią,
a jesień pachnie latem spełnionym,
oddać się można słodkim wspomnieniom,
z uśmiechem w sercu ciągle zielonym

zielone serce spękane w talii,
za mgłą zachwytu drży wierząc ciągle,
że wraz z jesiennym powiewem magii,
stanie się jednak choć trochę mądre

chociaż jesień drąży drogę
przez mimozy żółte pola
świerszcze grają nie na trwogę
błądząc w trawach i w kolorach
w złotach, brązach i czerwieniach
garść nostalgii gdzieś szeleści
wróżąc (przecież świat się zmienia)
więcej szczęścia, mniej boleści

chodzisz po łąkach swoich nadziei
miękkich od marzeń wciąż niespełnionych
do stóp twych bosych rosa się klei
na oczach błądzi ślad słów wyśnionych

chciałabyś szczęścia ulotne chwile
za rękę trzymać jeszcze i jeszcze
ćwierkając w duszy wróblem lub gilem
słowa prawdziwe słowa najlepsze